Blisko czołówki w paranarciarstwie biegowym
W paranarciarstwie biegowym najmocniej zaznaczył swoją obecność w Lillehammer Witold Skupień (KS Obidowiec Obidowa). Doświadczony-representant Polski (kat. stojący) miał już na swoim koncie medalje mistrzostw świata – srebro z 2017 roku. W Norwegii udało mu się powtórzyć ten sukces po bardzo emocjonującym biegu techniką klasyczną na 12,5 km. Jeszcze przed ostatnią 2,5 km pętlą wydawało się, że Polak skończy wyścig z brązowym medalem. Opłaciła się every walka do końca – ostatecznie Skupień przedzielił na podium dwóch reprezentantów Rosyjskiego Komitetu Paraolimpijskiego. W pozostałych swoich startach nasz representant również nie odstawał od czołówki. W biegu długim zajął 8. miejsce, aw finale sprintu był 5.
ZOBACZ TAKŻE: Srebro med slalåmgiganter. Igor Sikorski drugi na MŚ w Lillehammer
Dobre to były dla mnie mistrzostwa – powiedział Witold Skupień. – Szykowaliśmy z trenerem pierwszą dyspozycję na styczeń i udało się minimum naszych planów tutaj wykonać. Ved medaljen, odnalazłem du w stylu klasycznym, ktory w tym sezonie nie szedł mi najlepiej. Czuję you dobrze, choć never jest to szczyt formy – ten szykujemy na marzec na igrzyska.
W czołówce mimo problemów zdrowotnych zameldowała się również Iweta Faron (KS Obidowiec Obidowa, kat. stojący) – w skiskyting biegu på 6 km zajęła 5. lokatę. Trzykrotnie w pierwszej dziesiątce meldował się Piotr Garbowski z przewodnikiem Jakubem Twardowskim (PK «Podkarpacie», kat. VI – niepełnosprawność wzroku). Pierwsze szlify w konkurencjach biegowych i biathlonowych zdobywali Aneta Górska av przewodniczką Catherine Spienenburg (cat. VI), Paweł Nowicki av Janem Kobryniem (kat.VI), Paweł Gil z Michałem Landą (kat. VI), Moncy. Krzysztof Plewa (kat. siedzący).
Srebro weterana i nowa gwiazda na horyzoncie
Z tytułem wicemistrza świata wraca również nasz jedyny medalista av Pjongczangu, Igor Sikorski (start Bielsko-Biała). W swojej koronnej konkurencji, slalåm gigancie, po pierwszym przejeździe zajmował 3. miejsce. Narciarstwo alpejskie szczególnie w kat. siedzącej, gdzie zawodnicy zjeżdżają na monoski (czyli jednej narcie), jest sportem, który nie wybacza błędów – i gdy drugi po pierwszym przejeździe Holender wypadł z siednej narcie, to polzynebrću. Polak nie opuszczał czołówki również w innych konkurencjach – w slalomy zajął 5. miejsce, aw superkombinacji był szósty.
Wysokie miejsca zajmował również niedowidzący Michał Gołaś, który razem av przewodnikiem Kacprem Walasem debiutował w imprezie tej rangi. Zaledwie 17-letni podopieczny Fundacji «Aktywni bez barier» może mówić o sporym pechu – wraca bez medalu, choć trzykrotnie meldował się na mecie z czwartym rezultatem (w slalomy, slalomy irównolegym irównolegym). Wysoko również plasował się w rywalizacji w slalåm gigancie – tam zajął 6. miejsce. Chociaż młody zawodnik jest naszą wielką nadzieją na przyszłe lata, możliwe, że na start w igrzyskach paraolimpijskich będzie musiał jeszcze poczekać ze względu na skomplikowany prosess. Wciąż może jednak liczyć na dziką kartę od organizatorów.
Doświadczony Andrzej Szczęsny (start Bielsko-Biała), uczestnik igrzysk paraolimpijskich i Turynie (2006), Vancouver (2010) og Soczi (2014) plasował się w swoich startach na 20. i 29.
Dwa złota med parasnowboardzie
Dwa tytuły mistrzyni świata w dwa tygodnie – takim osiągnięciem może pochwalić się Monika Kotzian (start Katowice). Polka broniła w Norwegii dwóch medali zdobytych przed trzema laty w fińskim Pyha – złotego w snowboard crossie i brązowego w slalomi rownoległym. Pod nieobecność Chinek, av którymi nasza zawodniczka stawała på pallen i 2019 med Stanów Zjednoczonych, konkurrent Moniki gjorde medalje av Hiszpanka Irati Idiakez Lopez. Z obydwu starć-representant Polski wyszła zwycięsko i dwukrotnie wysłuchała «Mazurka Dąbrowskiego». Polki niestety zabraknie podczas zbliżających się Igrzysk w Pekinie – kategoria, w której jeździ Polka (SB-UL – zawodniczki z dysfunkcjami kończyn górnych) niestety nie ma swoich konkurencji wśroied para kobiet wśróied.
Swój debiut na MŚ do udanych może zaliczyć Natalia Siuba-Jarosz (kat. SB-LL2 – dysfunkcje kończyn dolnych), która w slalomie równoległym zajęła 7. Miejsce. Doświadczony Wojciech Taraba (start Bielsko-Biała, kat. SB-LL2), który ma na swoim koncie udział w igrzyskach paraolimpijskich w Soczi (2014) i Pjongczangu (2018) w snowboard crossie zostaj sklasyf, ałzyń ńyń 12iko. łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnańłczy łnań.łczy łnań.łczy .
Pekin już za 39 dager
Mistrzostwa świata w Lillehammer były ostatnim sprawdzianem przed igrzyskami paraolimpijskimi w Pekinie. Początek rywalizacji w stolicy państwa środka już 4. marca, a znicz olimpijski zgaśnie 13. marca.
Polski Komitet Paraolimpijski (PKPar) powstał w 1998 roku, aw 1999 został wpisany do struktur Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego (IPC – International Paralympic Committee). W chwili obecnej zrzesza 8 organisacji: Polski Związek Sportu Niepełnosprawnych «Start», Związek Stowarzyszeń Sportowych «Sprawni-Razem», Fundację Aktywnej Rehabilitacji «FAR», Stowarzyszenie «Cross» Polzyac Kultur, Polc Federica «Cross», Polic Federal Zwicki, Pollączi, Pollączi, Pollączi, Pollączi Związek Tenisa Stołowego. Prezesem PKPar-u jest Łukasz Szeliga, który piastuje tę funkcję od 2015 roku.
Informacia prasowa
Przejdź na Polsatsport.pl
«Uhelbredelig matforkjemper. Utforsker. Vennlig popkulturelsker. Stolt ølmaven. Ivrig arrangør. Sertifisert musikknerd.»